X

Er zijn nog geen producten in jouw winkelwagen geplaatst.

0

Er zijn nog geen producten in jouw winkelwagen geplaatst.

Chinese theesoorten
Zes soorten thee
Chinese theesoorten
Traditioneel wordt Chinese thee verdeeld in de volgende soorten: ??,??, ??, ??,??, ??,???. De gebruikelijke vertalingen hiervan zijn pu'er thee, groene thee, oolong thee, zwarte thee, witte thee, gele thee en 'bloemen en kruiden' thee.

De eerste zes zijn theeën die gemaakt worden van de bladeren van de Camellia sinensis. De productiewijze c.q. de mate van fermentatie bepaalt het eindproduct. Witte thee is de minst bewerkte thee. De productie omvat het plukken, drogen, licht oxideren en verder drogen. Groene thee wordt na het plukken licht gedroogd en daarna verhit. Tijdens of na deze verhitting worden de bladeren soms in een bepaalde vorm gebracht. Longjing theebladeren worden bijvoorbeeld platgedrukt. Na de verhitting worden de bladeren verder gedroogd.

De ??? theeën zijn drankjes die gezet worden met 'bloemen en kruiden'. Ik zou ze geen Chinese thee willen noemen, maar tisanes of misschien kruidentheeën.

Naast deze categorisering kunnen we theeën ook op basis van een ander eigenschap verdelen, het eigenschap dat de qualiteit van de thee met de jaren afneemt of mits goed bewaard juist toeneemt. Tot de eerste groep behoren de witte thee, oolong thee, groene thee en geparfumeerde thee. Tot de tweede groep behoren de pu'er thee, zwarte thee, liu'an thee (???) en shui xian thee (een dahongpao theesoort). Groene thee is de meest gedronken thee in China. Er bestaan honderden varianten groene thee. In elke provincie of streek is een bijzondere variant (of meerdere varianten) te vinden die behoort tot de groene theeën. De verschillen komen door een andere productietechniek, door een andere Camellia Sinensis-ras en door een andere klimaat.

De theebladeren worden meerdere keren per jaar geoogst. Soms bestaan zelfs seizoensvarianten van een thee.

Om het beste uit de thee te halen kan je de thee beter op verschillende manieren zetten. Algemene regel is dat de temperatuur van het water voor witte thee en groene thee lager is dan voor oolong thee, zwarte thee en pu'er thee. Naast de temperatuur kan je naar eigen voorkeur variëren op de hoeveelheden en de trektijden.
Groene thee
De productiefasen van groene thee is het plukken van de bladeren met eventueel in de zon laten drogen; het geforceerd drogen door middel van stomen, bakken of in een warme wok draaien; het rollen en vormgeven van de bladeren; en als laatste het geheel drogen van de theebladeren tot zijn uiteindelijk productvorm.

De bekenste groene thee is longjing. Deze thee is zo populair dat de prijs van de originele lente Xihu Longjing (Xihu is de plaats waar deze thee oorspronkelijk vandaan komt) inmiddels boven de 800 euro per kilo is gestegen. Gezien de economische groei in China zal de prijs nog verder stijgen. Tegenwoordig wordt longjing ook in andere plaatsen geproduceerd, zoals in Yunnan, Sichuan en Anhui. Deze theeën zijn prijstechnisch veel interessanter, terwijl de qualiteit gewoon goed is. Er bestaat ook een variant van de gewone longjing. Deze heet de Dafo Longjing (Big Buddha Longjing). De theebladeren hiervan zijn dikker en ronder.

Andere beroemde groene theeën in China zijn biluochun, jasmijn thee, maofeng en Tai Ping Houkui. In toko's in het Westen verkoopt men vaak chunmee en gunpowder thee, waarbij met name chunmee wordt neergezet als een afslankthee.
Witte thee
Witte thee is een bijzondere thee. In tegenstelling tot andere theeën die gemaakt worden van theebladeren wordt witte thee gemaakt van de knopjes van de takjes. De witte dons van de theebladeren is goed zichtbaar. De theekenners herkennen hier de heel delicate, zuivere en pure smaak van de Camellia Sinensis.

De beste theeën worden gemaakt van de eerste oogst, die normaal tussen eind maart en begin april plaatsvindt. De knopjes, die zo'n 2,5 centimeter groot zijn, zijn dan net niet opengebroken en meestal wordt de jongste blad meegeplukt. Ook het moment van plukken verschilt met die van groene thee. Het beste moment voor het plukken van de knopjes is op een zonnige morgen waarbij de zonnewarmte sterk genoeg is om de overgebleven vocht in de knopjes te doen verdampen. Traditioneel worden de knopjes op platte manden gelegd om te drogen onder de zon, maar tegenwoordig plaatsen sommige theeboeren de mandjes in een ruimte met verwarmde ventilatie. Na deze fase worden de zachte knopjes bijelkaar verzameld, zodat de knopjes licht kunnen oxideren. Hierna worden de knopjes onder relatief lage temperatuur verder gedroogd. De productiewijze van witte thee is ontstaan in noord Fujian. Andere theegebieden, zoals Anhui en Yunnan, produceren inmiddels ook witte thee. De theeën zijn blankgeel en smaken enigszins zoet.

De bekendste witte thee is Silver Needle (Baihao Yinzhen). Andere vaak gebruikte benaming is Silvery Tip Pekoe. De kleinere knopjes en theebladeren worden gebruikt om andere witte theeën van te maken. De bekendste witte theeën hiervan zijn Bai Mudan (White Peony), Mudan Wang (King of Mudan) en Shoumei (Longevity Eyebrow). Deze theeën zijn licht geel-oranje, en hebben een citrus smaakje. Een relatief nieuwe thee is de Anji Baicha. De theebladeren hebben de vorm van naalden maar zijn groen. De productietechniek komt meer overeen met die van groene thee. Strikt genomen is Anji Baicha dus een groene thee, en ondanks zijn naam is deze thee geen witte thee.
Gele thee
Tegenwoordig komt gele thee nog voor in enkele gebieden in China, omdat de productie van gele thee lastig is. Slechts drie varianten zijn bekend: Meng Ding uit Sichuan, Junshan Silver Needle uit Hunan en Huoshan Yellow Buds uit Anhui. Zowel de theebladeren als de thee zijn geel. De smaak is fris met een zacht pittigheidje.
Oolong thee
De spelling "oolong" is een fonetische transcriptie van de Chinese karakters, uitgesproken in het Mandarijns. De juiste transcriptie in het pinyin is "wulong cha". Oolong thee omvat de zeer bekende Wuyi Rock theeën (waaronder de oolong dahongpao en shuixian) en verschillende soorten tieguanyin.
Zwarte thee
Er zijn tientallen varianten, elk met zijn eigen karakteristiek, van zeer zoet en helder tot donker en 'droog'. Het is mogelijk om een perfecte match te vinden voor iedereen. Beroemde theeën zijn Qimen Black, Yunnan Black, Lapsang Souchong en Minnan Black (ook bekend als Tan Yang Kongfu).
Pu'er thee
Pu'er thee wordt verbouwd in het zuiden van Yunnan. De thee is befaamd voor zijn heilzame werkingen en geschiedenis, en is de enige thee waar een postfermentatie plaatsvindt. Er bestaan 'ongekookte' en 'gekookte' varianten. De ongekookte varianten zijn groen en rijpen in een aantal jaren. De gekookte varianten zijn zwart en hebben een 'aardse' smaak.
Geparfumeerde theeën
Geparfumeerde theeën worden gemaakt door het combineren van theebladeren met de geur en smaak van bloemen, bijvoorbeeld van de bloemen van jasmijn en pomelo.
Theerepen
geperste theeTheerepen zijn geperste theeën. Ze zijn meestal in ronde vorm, maar ze worden ook in mini blokjes en in vierhoekige vormen geproduceerd. De exclusieve en uiterst dure repen hebben een prachtige reliëf.

Deze repen werden van oudsher veel gebruikt door herders in Tibet, Xinjiang, Qinghai en Mongolië. Voor deze herders die traditioneel voornamelijk vlees en melkproducten aten was thee een belangrijke onderdeel van de voedselvoorziening. In Tibet wordt de thee met boter en zout gedronken. Vaak wordt gerstepap gemaakt met deze thee. In de andere gebieden is de theereep gemaakt van groene thee. In plaats van boter wordt melk gebruikt. In Xinjiang en Qinghai laat men de melk even meekoken, in Mongolië voegt men achteraf de melk toe.
Theegradatie en Pekoe
In China ontbreekt een algemeen controlerende instantie, zoals de Appellation d'Origine Contrôlée in Frankrijk voor wijnen. Als er een gradatie aan een Chinese thee is gegeven, dan is dit meestal door de theefabrikant zelf gedaan om de eigen theeën ten opzichte van elkaar te kwalificeren. Gradaties lopen meestal van “Grade AAAAA” tot “Nonpareil”.

Een hoge theegradatie betekent dus niet automatisch dat de thee lekkerder is dan een thee van een lagere gradatie van een andere theeproducent. En bovendien heeft het zetten van de thee waarschijnlijk meer invloed op de smaakbelevenis van de thee. Daarom ben ik van mening dat een theegradatie weinig betekent. De beoordeling van de thee kan het best gedaan worden door zelf de thee te zetten en te proeven.

Pekoe komt van het woord Baihao, het dons dat rond de jongste bladeren en knopjes zit. Tegenwoordig staat pekoe voor een knop met de twee jongste bladeren van een bepaalde grootte. Bij orange pekoe is het knop met een maat grotere bladeren, en bij flowery orange pekoe is het knopje relatief groot. Deze termen worden dus niet gebruikt om de qualiteit van de thee te beschrijven.
Theeseizoenen
De theebladeren worden het hele jaar door geplukt. Er wordt vaak gezegd dat de oogst van de 'pre-Qingming'-periode het best is. Dit is echter niet altijd het geval. De lokale omstandigheden en weersomstandigheden spelen minstens een even grote rol. Sommige theebladeren kunnen het best geplukt worden in de ochtenddauw. Andere theebladeren mogen best onder de zon geplukt worden. Toch worden in het algemeen de beste theeën gemaakt van bladeren die in de lente geplukt zijn. De Chinese benamingen van deze lentetheeën zijn ?? (Chunfen, lente en nachtevening) ?? (Qingming, helder en klaarlicht) en ?? (Guyu, graan en regen). De zomertheeën zijn ?? (Lixia, start zomer) en ?? (Mangzhong, graan in oor). De herfsttheeën zijn ?? (Liqiu, start herfst) en ?? (Bailu, witte dauw).